De afzetmarkten voor tweedehands textiel zijn in zowel in binnen- als buitenland veelal gesloten en de sortering van ingezameld textiel ligt gedeeltelijk of helemaal stil vanwege de landelijke corona-maatregelen. Daarnaast zien sommige gemeenten een toename van ingezameld materiaal, omdat inwoners meer dan normaal aan het opruimen zijn. Het gevolg is dat grote hoeveelheden (ongesorteerd) textiel tegen lagere prijzen verkocht worden of moeten worden opgeslagen. De capaciteit hiervan loopt tegen grenzen aan. De VHT (branchevereniging textielinzamelaars en -sorteerders) berichtte onlangs dat onder hun leden een nijpende situatie ontstaat. Ook (publieke) inzamelaars geven aan dat het inzamelen en sorteren van textiel onder druk staat. Over deze ontstane situatie zijn het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, Rijkswaterstaat, VNG, VHT en NVRD in overleg.

Bij problemen kunnen gemeenten met hun textielinzamelaars of sorteerders verkennen welke mogelijkheden er lokaal zijn. Dat kan door te kijken of gemeenten tijdelijk een andere invulling kunnen geven aan contractafspraken. Ook kan worden overwogen om in deze situatie aan inwoners te vragen om hun textiel niet massaal naar de inzamelcontainers te brengen, maar nog even te bewaren of kleding weg te geven, te ruilen, repareren, online te verkopen of her te gebruiken. Lokaal maatwerk is hierin het sleutelwoord.

De samenwerking in de keten wordt intensiever. Dat is goed en nodig. Om de textielketen te sluiten, zoals beschreven in het beleidsprogramma circulair textiel, is structurele samenwerking op langere termijn nodig. Het besef is er dat veel bedrijven het moeilijk hebben en een circulaire economie ver weg lijkt. Het is juist nu ook de tijd om te werken aan hoopvolle samenwerkingen en initiatieven om voorbij te crisis te kijken naar de transitie naar circulaire oplossingen.

Lees het Beleidsprogramma circulair textiel 2020-2025 met onderliggende onderzoeken hier.