Update lachgasdossier: probleem blijft nijpend

Sinds onze laatste update hebben we niet stilgezeten, de bijna wekelijkse overleggen tussen brancheverenigingen, ministeries en politie duren voort.

Zo heeft er op 5 oktober een tweede gesprek met de bewindspersonen plaatsgevonden. De uitkomsten hiervan stemmen ons geenszins hoopvol. Het kabinet erkent geen causaal verband tussen de invoering van het lachgasverbod en de lachgasproblematiek die in onze sector is ontstaan. Het antwoord op de Kamervragen gesteld door de leden Hagen en Sneller (beiden D66) maken nogmaals zichtbaar hoe het Rijk zich onttrekt. We vinden het teleurstellend dat het kabinet geen verantwoordelijkheid neemt voor de ontstane situatie.

Ondertussen zien we bij private AVI’s de zorgen over kosten toenemen. Er wordt bekeken hoe deze kosten binnen de keten anders verdeeld kunnen worden. We zien ook een toename van druk op gemeenten om maatregelen te vergoeden voor voorsorteren, het baart ons grote zorgen tot welke kosten dit gaat leiden en voor hoe lang deze kosten zijn.

Hoe nu verder? Tijdens het overleg met bewindspersonen is aangegeven dat het kabinet bereid is om te verkennen of een financiële tegemoetkoming mogelijk is – al dan niet gebruikmakend van bestaande regelingen – voor het treffen van maatregelen die bijdragen aan het mitigeren van de risico’s in de afvalbranche. Dit zal echter geen korte termijn oplossing zijn, en de sector is meegegeven dat ‘rekening moet worden gehouden met zowel beschikbare middelen als de Europese staatssteunregels’. Om hier input aan te geven, zijn we samen met de Vereniging Afvalbedrijven en onze achterban bezig een ‘kostenplaatje’ op te stellen; te inventariseren welke concrete mitigerende maatregelen mogelijk zijn en wat financieel en wettelijk nodig gaat zijn om deze maatregelen vorm te kunnen geven. We ontvangen hiervoor graag jullie input, door het invullen van deze enquête.

Naast dit alles blijven we mogelijke juridische stappen onderzoeken. We blijven jullie als leden oproepen om elke vorm van actuele zorgen en kosten te delen, zodat we deze kunnen meenemen in al onze gesprekken.